سخــــت اسـت بغض داشـــتـه بـــــاشی

بغضـــــت را

هیچ آهنگی نــــــــشکند...

جــــُز صــــدایِ کسی که دیــــــگر نیست.

رفتــآر ِ عــآشقـآنه ى ِ زَن رآ بــآيـ د اَز دلتنگـــيش فهـــميـد !

از شـــوق ِ بــى تــآبـيش بــرآى ِ ديــدآر !

اَز حــس ِ كــودكــآنه اَش بــرآى ِ آغـــوش !

اَز خجــآلَتــش بــرآى ِ بــوسـه گـــرفتن !

زَن بـــى دَليــل بـــَهــآنه نـمى گـــيرَد

شــآيد بهــآنه ى ِ دستـــان ِ گــرمى رآ دآرد

كـه دستــآنش رآ بگــيرد !!

بعضی وقتا مجبوری با اینکه بغض داری ، بخندی ...

دلت بگیره ولی دلگیری نکنی ...

شاکی بشی ولی شکایت نکنی ...

گریه کنی اما نذاری اشکات پیدا شن ...

خیلی چیزا رو ببینی ولی ندیدش بگیری ...

خیلی حرفا رو بشنوی ولی نشنیده بگیری ...

بعضیا دلتو بشکنن و تو فقط سکوت کنی ...

این وقتا ...

این وقتا خیلی بده ...

ـــعضـــی وقـــتـــا دوســـتـــ دارمـــ کـــنارمـــ بـــاشیـــ

مـــحکـــم بـــغـــلـــمـــ کـــنیـــ

بـــزاریـــ آرومـــ گـــریـــهـــ کـــنمـــ

راحـــتـــ بـــشـــم

بـــعد آهـــســـتهـــ تـــو گـــوشـــمـــ بـــگیـــ:

دیـــوونـــهـــ منـــکهـــ بـــاهـــاتـــمـــ….!

کاش می شد ،

فقط…

تــــــــ ــــــــو را داشته باشم…!

خدا هی بپرسد:

خوب، دیگر چه؟

من بگویم:

هیچ!

همین کافیست…!!!

دلم یک بغل تو را میخواهد 

که مرا به اسم کوچک صدا بزنی.... 

و برای دقایقی نه چندان کوتاه 

به یک دونفره ی دوست داشتنی دعوتم کنی 

مراتنگ در آغوش بگیری 

آنقدر که 

نفسم را در نفست پیدا نکنم……

گویند

زن دو حرف است و زندگی ست!

و

مـرد این سه حرفی،امنیـت …

.

و

چه مکمل خوبی می شوند

این دو زمانی کهمرد،مردانگیش را

تماما پای امنیـت زن زندگیش بگذارد,

و زن،زنانگی اش را

تماما پـای

مرد زندگی اش خرج کند 

وقتی ناراحتم میکنی

گریه ام میگیره

دوس ندارم حتی بحرفیم باهم 

ولی میدونی

دلم لک میزنه برا صدات

برا حرفات

دوستت دارم گفتنات

وقتی صدام میزنی آشتی کنیم

اون لحظه دل تو دلم نیس

با اینکه ازت دلخورم اما

دوس دارم بپرم بغلت ببوسمت

و اینکارم میکنم